Categorieën
Tech & social media Vastgoed en ruimtelijke ordening

NPO Radio 1 Nieuwsweekend: Datacenters misschien toch niet zo’n goed idee

Facebook komt naar Zeewolde. Als de gemeenteraad de bouw van het datacenter tenminstegoedkeurt. Het is de zoveelste techreus die naar ons land komt. Maar waarom wil Nederland deze energieslurpende monsteropslagruimtes zo graag hebben? Onderzoeksjournalist Mirjam van der Puijl van het Noordhollands Dagblad kreeg een inkijkje in de documenten van het ministerie van Economische Zaken en reconstrueerde de komst van de Big Tech datacentra naar Nederland.

[Nieuwsweekend, 27 november 2021 08:30 – 11:00]

Beluister / bekijk hier het hele fragment

Categorieën
Tech & social media Vastgoed en ruimtelijke ordening

Onderzoek: Lobby techreuzen was misleidend. Toch hengelde Economische Zaken jarenlang naar energieslurpende datacentra, waarschuwingen over stroomnetwerk in de wind slaand

[Mirjam van der Puijl & Mike Muller, Noordhollands Dagblad/De Telegraaf, 10 november 2021]

De explosieve groei van het aantal datacentra in Nederland is de afgelopen jaren volop gestimuleerd door een actieve internationale lobby van het ministerie van Economische Zaken en Klimaat (EZK). Nu de energieslurpende centra er eenmaal zijn en gewone bedrijven van het stroomnet dreigen te verstoten, krabben overheden zich achter de oren.

Uit documenten die de Telegraaf en deze krant na een Wob-verzoek in handen kregen, komt naar voren dat beleidsmakers zich de afgelopen jaren dikwijls baseerden op informatie van techbedrijven zelf, die door eigen ambtenaren in twijfel wordt getrokken. Ministeriemedewerkers waarschuwen intern dat het ontbreekt aan een goed doorwrochte strategie, waardoor onder andere problemen op het energienetwerk voorkomen kunnen worden.

Uit die vele pagina’s blijkt ook dat EZK al jaren actief internationaal beleid voert om grote multinationals als Facebook en Google naar onze polders te halen. Nog in 2019 stippelt EZK samen met Binnenlandse Zaken een ’Routekaart in 10 stappen tot 2030’ uit voor de datacentra. Die strategie stelt onder meer: ’bestaande hyperscale locaties Middenmeer en Eemshaven dienen verder gefaciliteerd te worden in hun uitbreiding en opgenomen in data- energie- en warmtenetwerken.’ Dat datacentra in heel het land energie slurpen en dit problemen geeft op het stroomnet, wordt opgemerkt als ’kritische succesfactor’, staat in stukken. Hoe en door wie dat moet worden opgelost, blijft onvermeld.

Uit de documenten blijkt ook dat overheden hun ’datacentrahonger’ deels baseerden op documenten die van bedrijven zelf afkomstig zijn of door een lobbyorganisatie zijn geschreven.

Lees meer: Voor abonnees | Archief

Categorieën
Tech & social media Vastgoed en ruimtelijke ordening

Onbegrip voor ’pauze’ op megadatacentra bij actiegroepen: ’Er verandert helemaal niets.’ Ook Kamerleden ontevreden

„Ik ben pislink”, zegt Jan Meijles van de werkgroep Red de Wieringermeer. Susan Schaap van stichting DataTruc Zeewolde is er ’helemaal niet blij mee’. De uitzonderingen op het ’voorbereidingsbesluit’ van minister De Jonge om een tijdelijke vergunningenstop in te voeren, vallen slecht bij hen.

Ophef

Omwonenden van Middenmeer en Zeewolde hadden na alle ophef de hoop dat het Rijk een stokje zou steken voor de geplande komst van nieuwe hyperscale datacenters in hun gemeenten. Het coalitieakkoord wakkerde die hoop aan. De megadatacenters verbruikten te veel duurzame energie, schreef het kabinet. ,,Daarom scherpen we de landelijke regie en de toelatingscriteria bij de vergunningverlening hiervoor aan.’’

Dat valt tegen. Juist voor deze plekken, en Eemshaven, maakt het besluit een uitzondering. „Dit is het bedonderen van parlement en burgers”, zegt Meijles. „Het is oude wijn in nieuwe zakken, want er verandert voor de hyperscale datacenters helemaal niets. Middenmeer en Groningen zijn jaren geleden al aangewezen als voorkeursgebied. Dit is alleen een moratorium in de gebieden waar toch al geen grote datacenters welkom waren.” Schaap: „Ik begrijp hier niets van. Met deze fratsen gaan we gegarandeerd de mist in met onze doelen voor klimaat en groene stroom.”

Lees meer: voor abonnees | archief

[Mirjam van der Puijl, Mike Muller & Edwin Timmer, Noordhollands Dagblad en De Telegraaf, vrijdag 18 februari 2022]

Categorieën
Tech & social media Vastgoed en ruimtelijke ordening

Kabinet wil bouwaanvragen grote datacentra voorlopig blokkeren, maar niet in Middenmeer

„Hyperscale datacenters nemen veel ruimte in beslag en verbruiken onevenredig veel beschikbare duurzame energie’’, schrijft minister Hugo de Jonge (Ruimtelijke Ordening) aan de Kamer. ,,Daarom wil het kabinet voorkomen dat door heel Nederland hyperscale datacenters worden gebouwd.’’ Hij wil met het zogeheten ’voorbereidingsbesluit’ tijd winnen om nieuwe, strengere regels op te stellen.

De nieuwe regels en de bouwstop gaan alleen gelden voor ’hyperscale’ datacenters, van meer dan tien hectare, die worden gebruikt voor de eigen dienstverlening van het bedrijf. Een van de regels die het kabinet overweegt, is om die alleen nog toe te staan ’nabij aanlandpunten van windenergie aan de kust’. Dit vanwege het hoge energieverbruik van dergelijke ’hyperscales’.

Lees meer: voor abonnees | archief

Categorieën
Tech & social media Vastgoed en ruimtelijke ordening

Mag het datacentrum van Facebook er komen? Alle ogen zijn gericht op negentien leden van de gemeenteraad van Zeewolde

Vandaag beslissen de negentien raadsleden van Zeewolde over de veelbesproken komst van het megadatacenter van Facebook naar hun gemeente. Wat staat er op het spel?

1 Waar moet de gemeenteraad over beslissen?

Op tafel in Zeewolde ligt het bestemmingsplan van ’Trekkersveld 4’. Zo heet officieel de omstreeks tweehonderd hectare landbouwgrond, waar Facebook – of Meta, zoals het moederbedrijf zich sinds kort noemt – haar hyperscale datacentrum wil bouwen.

2 Waarom is dit een landelijke kwestie?

Officieel is het dat niet. Het kabinet heeft bij herhaling onderstreept dat ruimtelijke ordening wettelijk gezien een zaak is voor provincies en gemeenten. Vandaar dat nu een kleine gemeente als Zeewolde, met 23.000 inwoners, bepaalt of een miljardenbedrijf als Facebook zich in Nederland mag vestigen. Iets soortgelijks speelt in de Wieringermeerpolder, waar de gemeente Hollands Kroon de beslissingen neemt over de vestiging van Microsoft en Google.

Een groeiend aantal critici, waaronder enkele kamerleden, wijst erop dat de gevolgen van dergelijke megadatacentra dusdanig groot zijn dat die heel Nederland aangaan. Ze wijzen dan bijvoorbeeld op het enorme energieverbruik – gelijk aan dat van twee steden – het waterverbruik, de ruimte, en de claim op het toch al krappe energienetwerk.

Lees meer: voor abonnees | archief

Burgemeester Zeewolde heeft spijt van diskwalificatie pers: ’fake news’ en ’Fabeltjeskrant’ waren ’onbedoeld’

De burgemeester van Zeewolde Gerrit Jan Gorter heeft spijt betuigd van zijn uitspraken over de media.

In een interview met de lokale omroep Zeewolde betichtte burgemeester Gorter dinsdag verschillende media van ’fake news’ en noemde hij kranten ’de Fabeltjeskrant’. Later die dag bracht Gorter een verklaring uit waarin hij toegeeft dat hij die woorden niet had moeten gebruiken. Hij weet zijn reactie aan ’emoties’.

In een verhaal van NRC, dat woensdag ook in deze krant te lezen was, onthulden journalisten dat Gorter twee meldingen over mogelijke integriteitskwesties rond de komst van het grote datacenter in Zeewolde amper heeft onderzocht.

In een tweede interview met Omroep Flevoland beschuldigde Gorter specifiek NRC ervan erop uit te zijn de komst van het Facebook-datacenter te stoppen. Ook zei hij dat alleen zijn gemeente ’de juiste feiten’ weergeeft: „Ik ben een burgemeester die staat voor feiten en mijn feiten zijn de juiste feiten. De beelden die men wil oproepen, dat is wat anders.”

Lees meer: voor abonnees | archief

[Mirjam van der Puijl, Noordhollands Dagblad, donderdag 16 december 2021]

Categorieën
Tech & social media Vastgoed en ruimtelijke ordening

Microsoft zet met vragenuur voor omwonenden het hek van de veelbesproken datacenters een klein stukje open 

Maandag zette Microsoft voor het eerst de hekken rondom hun veelbesproken datacenters virtueel op een kier. In wat de eerste van een reeks informatiebijeenkomsten moet worden, konden belangstellenden vragen stellen aan de techgigant.

Een charmeoffensief mag het heten. Op de dag dat bij Middenmeer de eerste palen de grond in gaan van twee nieuwe datacenters in Het Venster, nodigde Microsoft omwonenden uit om hun vragen af te vuren op medewerkers. Eerder al gaf de Amerikaanse baas van alle megadatacenters van Microsoft, Noelle Walsh, een interview.

Lees ook: Het verzet tegen de nieuwe megadatacenters in Noord-Holland kost Microsoft miljoenen per maand

Nieuw? Voor de techreus wel. Datacenters zijn überhaupt vaak gehuld in geheimzinnigheid, vaak met veiligheid als argument. Wie zijn intrek neemt in het geplande gigadatacenter in Zeewolde is bijvoorbeeld officieel nog steeds niet bekend.

Lees meer: voor abonnees | archief

[Mirjam van der Puijl, Noordhollands Dagblad, 18 oktober 2021]

Categorieën
Vastgoed en ruimtelijke ordening

Onderzoek: Gokken met grond. Hoe speculanten de polder versnipperen en de gemeente buitenspel staat

[Mirjam van der Puijl, Noordhollands Dagblad. 5 juni 2021]

Polders worden door listige handelaren opgekocht, opgeknipt en doorverkocht aan Nederlanders die iets met hun spaargeld willen doen. Tevergeefs hopend dat een gemeente ooit grof geld betaalt voor de grond voor woningbouw. Deze krant duikt in de ondoorzichtige koehandel van kleine stukjes weiland. „Bedrog en oplichting.”

Het is stil in Verloren Eind. Aan weerszijden van de Kwadijk, die uitkomt in dit gehucht, staat af en toe een huis of een boerderij. Hier komt maar weinig verkeer. In een van de weilanden links grazen schapen en paarden, omlijst door de contouren van flats. Op de achtergrond, in het zuiden, begint Purmerend.

Niets wijst erop dat deze rustige grasstrook in Verloren Eind op dit moment het toneel is van een levendige grondhandel, waarbij tientallen kopers handjeklap doen om een eigen ministukje weiland. Iets verderop, in de Purmer, is het stof alweer neergedaald. Na een jaar van onzichtbare hyperactiviteit in 2018 mogen aan de overkant van industrieterrein Baanstee-Noord maar liefst zo’n 500 verschillende eigenaren hun vlag steken in hun eigen lapje grond, van soms niet groter dan tien bij vijftien meter.

Purmerend is het middelpunt van hevige grondspeculatie, die de weilanden rondom de stad tot kleine snippers heeft verknipt. En Purmerend is niet uniek.

In 2019 ontdekte het Financieele Dagblad dat de laatste tien jaar in heel Nederland landbouwgrond versnipperd raakt door speculatie. Op de kaart die het FD maakte op basis van kadasterdata is te zien dat door heel Nederland gewoon uitziende weilanden zijn opgeknipt in ministukjes, met elk een andere eigenaar. Vaak gaat het om buitengebieden, soms zelfs in krimpgemeentes. Ook in Noord- en Zuid-Holland is het een drukte van belang. Heemskerk, Edam, Zaanstad, Medemblik, Leiderdorp, Abcoude, Eemnes, Weesp – allemaal hebben ze verknipt land binnen de gemeentegrenzen.

Waar de speculanten – veelal afkomstig uit de omgeving Haarlem-Heemstede – hebben toegeslagen, heeft iedere vijftien meter gras een andere eigenaar. Die heeft vele malen meer neergeteld dan normaal is voor een stukje landbouwgrond. Alles in de vurige hoop dat een van de omliggende gemeentes nieuwe huizen wil bouwen op juist dát stukje land en hij dat met veel winst kan verkopen.

Die hoop, zeggen specialisten, is ijdel. Sterker nog: terwijl de woningnood stijgt, steekt de versnippering juist een spaak in het wiel van gemeentelijke bouwplannen.

Deze krant onderzocht deze grootschalige grondspeculatie in Noord- en Zuid-Holland. Hoe werkt het? Wie doen het? En: wat zijn de gevolgen?

Lees meer: Voor abonnees | Archief


Welk stukje gras is van jou? Kleingrondbezitters verdelen iedere meter bouwgrond bij Purmerend

Met beloftes van bouwplannen op korte termijn verleidden grondhandelaren kleine investeerders en particulieren om snippertjes landbouwgrond te kopen in de Purmer. Hier was geld te verdienen.

Het is een klein onopvallend bericht, september vorig jaar. De gemeente Edam-Volendam maakte bekend dat ze een voorkeursrecht vestigt op een weiland ten noorden van droogmakerij de Purmer. Industrieterrein Baanstee-Noord begint uit zijn voegen te barsten en de gemeente wil dat graag uitbreiden. Op dit weiland moet het gebeuren. De gemeente behoudt zich het recht voor tot eerste koop.

Sommigen klinkt dit vermoedelijk als muziek in de oren: de kleine speculanten rond Purmerend. In de Purmer, net aan de overkant van de N244, is de weidegrond sinds 2018 volledig opgeknipt. Zo’n vijfhonderd snippers zijn in handen van tweehonderd eigenaars. Ook zuidelijker en naast het Purmerbos is er land verkaveld. En verderop, tussen de N244 en Kwadijk, is het tot op de dag vandaag een drukte van belang. Glanzende folders beloven gouden bergen in het groen rondom Purmerend.

Wat in Purmerend gebeurt, gebeurt overal in het land: grondhandelaren verkopen landbouwgrond in miniem kleine snippers aan particulieren, die wordt voorgespiegeld dat de kans groot is dat erop gebouwd wordt en dan de zilvervloot binnenvaart. Landbouwgrond, die daardoor juist veel lastiger wordt om te ontwikkelen.

Rond Purmerend is meer activiteit dan waar dan ook. Woningbouw is al decennialang een hot issue voor Purmerend, dat historisch gesproken een groeigemeente is en bovendien een die de overloop van Amsterdam opvangt.

De stad heeft 12.000 extra woningen op de planning staan tot 2040 en de vraag lijkt alleen maar te stijgen. Het is dus niet toevallig dat speculanten juist om Purmerend heen hun paaltjes in de grond hebben geslagen.

Dat vond ook ’Pierre’, hij wil niet met zijn echte naam in de krant (’ik ben zelfstandige, ik heb klanten’). Tussen 2010 en 2016 kocht hij van ARMA Projecten – wat nu VGI Vastgoed heet – voor bijna een ton aan snippers in het hele land. Waaronder in 2016 aan de zuidkant van de Purmer, gemeente Waterland. „Grond staat op jouw naam, het is van jouzelf, was het verhaal. Het kan niet in waarde verminderen.”

„Het idee was dat het tussen drie en vijf jaar tot ontwikkeling zou komen. Dan zou de gemeente op de stoep staan. In het contract stond een clausule dat ze zelf een percentage van de opbrengst zouden krijgen.” Dat wekte vertrouwen bij Pierre. Hij kocht het voor zo’n veertig euro per vierkante meter – heel wat meer dan de agrarische prijs. De opbrengst, zo vertelden de verkopers, zou het dubbele zijn.

Lees meer: Voor abonnees | Archief