Veruit de meeste waterbodems in Nederland zijn vervuild. Toch is hergebruik van – licht vervuild – slib toegestaan en wordt het zelfs aangemoedigd. Een ingewikkelde set regels moet tegengaan dat vervuilende stoffen zich verspreiden, maar valt dat goed te controleren?
„Goedemorgen, we zijn met 400 kuub uit de toegangsgeul van Broekerhaven onderweg. Zijn er ongeveer om half negen.”
Het is februari 2021. Baggerschip Bert vaart eens in de twee, drie dagen naar de Marker Wadden met een lading slib. Slib uit Edam, slib uit Broekerhaven in Bovenkarspel, slib uit Monnickendam. De Bert vaart voor De Jong Zuurmond, een groot bouwbedrijf dat zich specialiseert in waterwegen. De Jong Zuurmond is druk bezig in de omgeving met vaargeulen uitbaggeren, in opdracht van Rijkswaterstaat. De vaargeul van Marken, de vaargeul van de Houtribsluis, de vaargeul in het Eemmeer bij Bunschoten-Spakenburg. De Jong Zuurmond haalt heel wat slib omhoog. Een deel daarvan krijgt als bestemming: de Marker Wadden.
Enorm veel grond en slib zijn nodig voor de aanleg van de natuureilanden van de Marker Wadden. Het grootste deel daarvan komt uit het Markermeer zelf, maar niet alles.
Per schip druppelen ook partijen binnen van elders – lading voor lading, van allerlei plekken. De Bert is zeker niet het enige schip dat slib of grond vervoert naar de Wadden, noch het schip met de grootste partijen. Vanuit de aanleg van kade Hoogtij bij de Afrikahaven in Westzaan komt een grote partij grond en slib vrij. De aanleg van Zeeburgereiland levert 60.000 kubieke meter slib op waarvan een deel naar de Wadden gaat, en zelfs komt er wat slib vanuit de Singelgracht in Amsterdam.
Ook de Bert vaart in februari, en in oktober opnieuw, af en aan. Bijna om de dag appt de schipper naar het projectbureau van de Marker Wadden dat hij eraan komt met lading uit een van de projecten van Rijkswaterstaat. „Goedemorgen we zijn weer onderweg met 396 kuub uit de toegangsgeul Marken.” Meestal krijgt hij een duimpje terug, ten teken dat het goed is en hij kan komen. En dan begint het storten, in de ’grondontvangstvoorziening’ voor het slib, die in vakken is verdeeld.
Op 18 februari 2021 stuurt de Bert een appje. „Goedemorgen rond 9 uur zijn we er met 400 kuub uit de toegangsgeul van jachthaven nieuwboer Spakenburg. Zelfde project klasse A”
Pas maanden later blijkt dat dát niet klopt.
Lees meer: voor abonnees | archief
[Mirjam van der Puijl, Noordhollands Dagblad, 27 augustus 2022]